Ramiro Fonte

SALÓN-TEATRO


Pasáronme unha cita e ante as portas
agardei; aínda lembro que ese día
chovía unha auga maina e parecía
un tempo de naufraxio e ilusións mortas.

Por días sen regreso e rúas tortas
chegara alí. A voraz melancolía
devorábame os ollos e poñía
unha urxencia febril nas mans absortas.

Pasáronme unha cita e agardei
ante as portas do cine, cun xornal
atrasado e marcado, e unha clave.

Móllame a chuvia a trenca e o xersei,
esquecinme de cal era o sinal,
xa non o sei e xa ninguén o sabe.

(Extraído de As cidades mergulladas)


Descanse en paz o noso amigo