PRESENTACIÓN DA COLECCIÓN amancio amigo

Texto para a presentación da colección, que se efectuou con dúas representacións do espectáculo de maxia de Cali ante máis de 500 rapaces e rapazas dos colexios lucenses o martes, 25 de novembro
Queridos rapaces:
O mago Cali vai facer maxia. Non pensedes que se trata de trucos, en realidade é maxia verdadeira. Non sei se Cali aprendeu maxia nas Covas de Salamanca ou se chegou a coñecer ao mago Amancio Amigo. Pero a verdade, rapaces, é que estamos aquí para presentarvos unha colección de libros, os libros, de momento dous, que tratan das aventuras do aprendiz de mago Amancio Amigo, un rapaz duns 17 anos que estudia nas misteriosas Covas de Salamanca, como antes que el fixeron miles e miles de mozos galegos, españois e portugueses. Xa no Século de Ouro eran ben coñecidas as Covas, e os moitos prodixios que lles sucedían ao estudantes de Salamanca. Amancio estuda moito, porque quere ser mago, dominar os libros de conxuros, os libros de ler e desler, que non teñen nada que ver cos vosos libros de texto, porque o Libro de Ler e Desler téñeno os bruxos e úsano para desconxurar Nubeiros, Bruxas e Tesouros. Cando len ábrese a porta da cova onde está o Tesouro, e cando deslen péchase. Cando desconxuran Nubeiros soben ata a nube mentres len. Alá enriba parlamentan co Tronante. Acordan o sitio onde van mandar o pedrazo e o mago deslé a modo para baixar ata o chan. Cando esconxuran meigas se se le ao revés énchese a casa delas. Estes libros son moi perigosos e non poden andar nas mans de calquera. Cando se queima un libro de ler e desler saen do lume luces de tódalas cores.
Así que Amancio quere mandar sobre as nubes e os elementos, desencantar tesouros e obrar marabillas e ademais, aínda que non llo diga a ninguén, tamén quere deixar de ser pobre e namorar a Susana, unha nena veciña súa que é filla dun cacique que ten moitos máis cartos ca o seu pai. Podemos concluír que Amancio é un rapaz de dezasete anos, de mediana estatura, peso, intelixencia, beleza, destreza e sorte. Gasta coleta, ollos ledos, nariz prominente, fáltanlle dous dentes do lado dereito, ten as mans moi longas, como de pianista, e gústanlle as mazás camoesas. Ten o cabelo castaño ou trigueño, non destaca nos estudios porque é soñador e preguiceiro e non lle gusta demasiado o deporte. É pobre e poeta. Está namorado e ten un segredo: é aprendiz de meigo.
Pero as Covas esconden un segredo terrible: son una escola diabólica, e os mestres, Faustino Prósper, a Man Negra, o Robot el Mestre Lionardo, que ten figura de cabra, son bruxos e demos que todos os anos quédanse, en pago polas ensinanzas, co último dos estudiantes. Esta vez decidiron que Amancio sexa o último, e que quede con eles para sempre.
Ademais, nas salas de caldeiras das Covas pasa algo moi estraño, pois o resplandor e a calor que desprenden dan a entender que alí debe haber un lume grandísimo. E iso non é todo, porque Amancio, que é un pouco poeta e sempre anda distraído, topou a beiras do río Tormes cun estrambótico personaxe que sempre leva postas gafas de sol, mesmo aínda que sexa de noite e non haxa outra luz cá das farolas. Esta é a historia que conta o primeiro libro, Amancio Amigo e o meigo de Salamanca, a dun rapaz namorado e a súa loita contra bruxos e demos. Na loita sucede que Amancio se transforma en moto Harley-Davidson, e o meigo de Salamanca, o seu inimigo, en potentísimo Mercedes Benz, que ocupaba case todo o ancho da estrada e ía polo menos a 200 por hora. Xa chegaba onde a moto e dixo Amancio:
Son moto e vólvome camión e tornouse un camión de moito truco.
O Mercedes tivo que frear para non esmecharse na traseira. Dixo o Meigo:
Son coche e vólvome trailer.
E, efectivamente, volveuse un trailer enorme, que metía medo, e que xa collía e ía esmagar sen remedio o camión.
Pasaban unha ponte. O camión botouse fóra da estrada, e cando ía polo aire, dixo:
Son camión e vólvome moto acuática.
E caeu na auga como moto e empezou a planar río abaixo.
O trailer dixo:
Son trailer e vólvome motora e foille detrás á moto.
Xa a acadaba, cando Amancio dixo:
Maldita sexa, son moto acuática e vólvome avioneta e saíu voando e zumbando.
Pero detrás del saíu un avión reactor, que era o meigo transformado. Pasaron sobre o Courel. Amancio volveuse, de súpeto, un anel e foi caer no colo da Susana, que tomaba o sol xunta a piscina da súa casa. A Susana quedou apampada ollando ao ceo, para ver se enxergaba de onde demo lle caera o anel. Pero só viu nubes brancas e paxariños, e un buxato, porque o meigo volveuse buxato e foi pousar nunha árbore, e agardou a súa oportunidade.
A Susana quedou muda e púxose a ollar o anel: era un anel precioso, de prata, cunha esfera verde de esmeralda pulida, na que se reflectía o seu rostro. E cadráballe no dedo que nin feito para ela....
Non vos conto máis, porque para saber o que pasa o mellor é ler o libro. No segundo, que se chama Amancio Amigo e o demo da botella, Amancio Amigo ten un demiño nunha botella. Un día de treboada Sabela, a irmá de Susana, moza de Amancio, libera ao demiño, que foxe. A partir de entón sucédense moitas desgracias inexplicables. Do ceo cae unha chuvia de ovos. Sabela cría un, coa intención de obter un demiño que sustitúa ao perdido. Mais do ovo nace unha especie de sapo con coroa, un basilisco, ao que Sabela e a súa amiga Loreto lle poñen o nome de Anduriño. Pero Anduriño escapa tamén, e mentres isto sucede. Amancio debe enfrontar aos nubeiros e ao seu vello inimigo, Mestre Lionardo. Uns ollos de sangue vixían a aldea entre os nuboeiros e as nubes empezan a concentrarse. Unha grande ameaza pende sobre o lugar. Amancio adormece cada vez que se achega un trebón e do ceo continúan caendo innumerables cousas...
Queren roubar na casa da Susana e por un fachinela entra un ladrón. Ven investigar o asunto o profesor Kalouro, co seu axudante Franco Opaco. Non se entende como un ladrón tan grande puido entrar por unha ventá tan cativa. Só, como proba, queda un violín minúsculo, unha miniatura. Kalouro e Opaco investigan se no inexplicable roubo o ladrón entrou pola ventá ou viceversa..